Tja. Je bent er een keer niet bij en het loopt hélémaal mis.
Een moeder die druk bezig is met haar eigen bedrijf terwijl haar dochter zwemles
heeft, is vragen om teleurstellingen, dat
blijkt.
Vader-de-niet-onverdienstelijke-zwemmer was deze keer mee.
Thuis vertelde
hij vol trots over de prachtig uitgevoerde slagen en over de meerdere thumbs-up die
Dochter van de Zwemmeester kreeg. Ja, de Zwemmeester. De Zwemjuf was er dit
keer niet. Misschien was ze verplicht op een lezing over veranderende inzichten
in zwemsystemen. Of had ze die avond
ervoor ruzie met haar man omdat hij áltijd op vrijdag hun kinderen moest doen.
En dat zij het dan nu voor één keer deed zodat hij nu naar de maandborrel kon.
Of misschien was ze wel ziek. Ik weet het niet. Maar in ieder geval, er was nu
een heuse Zwemmeester. Spannend voor Dochter, maar wat dééd ze het goed. Zelfs
Jongetje dat normaal áltijd op zijn rug gaat zwemmen terwijl er gesommeerd
wordt dat op de buik te gaan doen, en dat áltijd De Meisjes natspettert
terwijl de juf wat uitlegt, was deze les de held. Hij mocht alles voordoen. En
hij kon het ook, vond Dochter.
Vol verwachting logden we ’s avonds in op de Juffensite. Die
met die krokodilletjes. Vorige keer was er niets veranderd. Maar nu, na deze
briljante les, zouden we vooruitgang boeken. Wat een teleurstelling toen we ons
gebruikersnaam en wachtwoord hadden ingevoerd:
er was géén vooruitgang geboekt. Die thumbs-up golden wellicht puur ter
motivatie en Vader heeft er geen verstand van. Of wist de Zwemmeester eigenlijk
niet precies wie nou wie was? Dat snap
ik. Als ik achter het raam zit, zie ik ook allemaal meisjes met staartjes en
rode badpakjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten