November 2013.
En toen was het papiertje binnen waarop stond dat Dochter
voor C moest afzwemmen. C. Dat is best goed. Dan kun je bij ons in de Linge
vallen, zonder dat er direct paniek hoeft uit te breken. C. Het hoogst haalbare
bij de zwemles. Dochter ondergaat de voorbereiding gelaten. Ze doet namelijk precies wat de juf zegt.
Door het gat van 9 meter zwemmen. Dus doet ze dat. Vaak kwam ze verontwaardigd
thuis dat ze geen lucht meer had, maar ja. Ze moest door het gat. En dan doe je
dat dus.
Alvast voorbereidend op de loze woensdagmiddagen vroeg ik of
ze misschien door wilde gaan met zwemmen. Ze was enthousiast. Dat wilde ze wel.
Graag zelfs. Ik opperde dat we dan eens gingen kijken bij de zwemclub. Maar
nee. Dat was niet de bedoeling. Ze wilde opnieuw beginnen. Met bandje Geel, in
het pierebadje. Dat leek haar wel wat. Maar dit terzijde.
Pake, Beppe, nichtje, Vader en Moeder zaten aan de rand van
het zwembad. Heet was het. De afzwemkindertjes zaten keurig op de bank. Ze
hadden inmiddels al 2 x eerder afgezwommen. Met succes. Twee vertrouwde juffen
legden alles uit. Met een lolly in haar mond, legde een juf nog even uit tot
hoever ze door moesten zwemmen. Kinderen nemen dat aan, zelfs van een juf met
een lolly in haar mond. Raar. Een juf met een lolly in haar mond. Mijn kinderen
leren dat je niet iets in je mond mag hebben tijdens het sporten. Laat staan
lolly’s. Maar de juf had dat dus wel. Eerlijk is eerlijk, ze was nog goed
verstaanbaar. Luid en duidelijk sommeerde ze de kinderen door te zwemmen na de
klim over de mat. Dat stond diploma C in ieder geval niet in de weg.
Steeds als Dochter voorbij ons liep, keek ze trots. Wij
toeschouwers ook dus. De negen meters waren niet zo spannend als de zeven bij
het B-diploma. Deze kinderen hebben echt wel wat meer in hun mars. Iedereen
haalde het in één keer.
Het was een beetje raar. Eén jaar en drie maanden iedere
week in het zwembad. Met al onze
gewoontes, eerst met Buuf, daarna met een andere Buuf, Jongetje, Buurmeisje.
Zal ik het missen? Dat niet. Zoon is ook begonnen, dus het blijft voorlopig nog
wel even. Voor nu ben ik trots op mijn dochter met haar C. Zij was ook
blij, al was het alleen maar om het
zakje chips dat ze nu eindelijk een keertje na het zwemmen mocht hebben.
