Omdat Buur
en ik achter het raam zitten, kan ik Dochter gewoon het hele lesuur zien
zwemmen. Dat doe ik dus ook. Het valt mij op dat ze keurig de opgelegde
zwemtechnieken uitvoert. Bij de laatste 10 minuten mag je naar binnen en kun je
aan het rand van het zwembad kijken. Vader
was ook mee. Ze voerde de opdrachten heel goed uit, vond Vader ( die zelf geen
onverdienstelijke zwemmer is). En omdat we nu eenmaal leven in een tijdperk met
een snelle opkomst van een toenemend transparante wereld, kunnen we ’s avonds zien
wat de juf er nou eigenlijk zelf van vond. Op een zogenaamde juffensite kun je
inloggen. Er staat een lijst met de gedane zwemtechnieken. En daarachter staat een krokodilletje. Groen,
geel of rood. Rood betekent dat je er nog niks van bakt. Groen betekent dat je
de activiteit goed onder de knie hebt. En geel betekent: tja, wat moeten we er
van zeggen. De juffensite dus. We loggen
’s avonds hoopvol in en zien dat ze er dit keer géén groene krokodilletjes bij heeft
gekregen. Alleen ‘in het water gaan, springen’
en ‘in het water gaan, op de kant klimmen’ staan op groen. Ja, dûûh!
Maar Dochter
kan natuurlijk veel meer! Keurige beenslag, keurige armslag. Het is maar goed
dat we de krokodilletjes van de andere kinderen niet kunnen zien. Anders was ik
waarschijnlijk op hoge poten naar de juf gerend: “En Dochter kan veel beter zwemmen dan
Jongetje en Meisje. Ze pákt tenminsten het water bij de schoolslag, voert de
enkelvoudige rugslag goed uit en kan als de beste watertrappelen. Wáárom heeft
zij dan nog steeds die gele krokodilletjes??!!”
En Dochter zou me dan raar aangekeken hebben. Die zou willen dat ik weg
zou gaan en doen wat ze bijna het allerleukste vindt: zwemles van de juf. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten